นักร้องและนักแสดงที่โด่งดังในฐานะดาราเด็กด้วยเพลงป็อปแร็ปและเพลงบัลลาดที่มียอดขายหลักล้าน
“ชื่อเสียงตั้งแต่อายุยังน้อยมักเป็นคำสาปแช่งมากกว่าคำอวยพร และการมีชีวิตรอดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย” ไดแอน วอร์เรน นักแต่งเพลงรุ่นเก๋ากล่าวหลังข่าวการเสียชีวิตของแอรอน คาร์เตอร์ คาร์เตอร์ซึ่งถูกพบว่าเสียชีวิตที่บ้านของเขาด้วยวัย 34 ปี เป็นเด็กอัจฉริยะอย่างแท้จริง โดยเริ่มอาชีพนักดนตรีเมื่ออายุได้เจ็ดขวบ ซิงเกิ้ลสองเพลงแรกจากอัลบั้มเปิดตัวของเขาในปี 1997 (วางจำหน่ายไม่กี่วันก่อนวันเกิดครบรอบ 10 ปีของเขา), Crush on YouและCrazy Little Party Girlต่างก็กลายเป็นเพลงฮิต 10 อันดับแรกในสหราชอาณาจักร อัลบั้มขึ้นอันดับที่ 12 ในสหราชอาณาจักร และขายได้ 100,000 ชุดในสหรัฐอเมริกา
ความสำเร็จของคาร์เตอร์ได้รับความช่วยเหลืออย่างรวดเร็วจากการมาถึงของอัลบั้มที่สองของเขาในปี 2000 อัลบั้มที่ 2 ของเขาคือAaron’s Party (Come Get It)ซึ่งเป็นชุดเพลงเชิงพาณิชย์ที่แพร่ระบาดรวมถึงเพลงไตเติ้ลI Want CandyและThat’s How I Beat Shaq สิ่งเหล่านี้ได้คะแนนการแสดงอันมีค่าในช่อง Nickelodeon และ Disney ทำให้อัลบั้มมียอดขายถึง 3 ล้านครั้งในสหรัฐอเมริกา การเปิดช่องสำหรับการแสดงของ Backstreet Boys และ Britney Spears ทำให้ประวัติของ Carter พุ่งทะยาน และในปี 2001 เขาเริ่มขยายสาขาไปสู่การแสดง โดยปรากฏตัวในซีรีส์ตลกของ Disney Channel Lizzie McGuire และรับบทเป็น JoJo the Who ใน Seussical ซึ่งเป็นละครเพลงบรอดเวย์
ฤดูร้อนปี 2544 นำอัลบั้มที่สามของเขา Oh Aaron ซึ่งไม่สามารถขายได้ดีกว่ารุ่นก่อน แต่ถึงอันดับ 7 ในชาร์ตอัลบั้มของสหรัฐฯ และขยับ 1 ล้านชุด การผสมผสานของป๊อปแร็ปและเพลงบัลลาด เป็นเพลงที่น่าจดจำสำหรับเพลงไตเติ้ลและวิดีโอประกอบที่ไพเราะ ซึ่งแอรอนต้องทำข้อตกลงกับนิค น้องชายของเขาเพื่อซื้อตั๋วคอนเสิร์ต Backstreet Boys สำหรับแฟน ๆ ผู้หญิง ครอบครัว และเพื่อน ๆ ที่รักของเขา . Entertainment Weekly พบอัลบั้ม “ไม่เป็นอันตราย (สำหรับเด็ก) เนื่องจากไม่สามารถฟังได้ (สำหรับผู้ใหญ่)” คาร์เตอร์ยังสนับสนุนเพลงประกอบภาพยนตร์ เช่นLife Is a Partyจาก Rugrats in Paris (2000), Little Bitty Pretty Oneจาก The Princess Diaries (2001) และอีกหลายเพลงใน Jimmy Neutron: Boy Genius (2001)
อัลบั้มที่สี่ของเขา แผ่นดินไหวอีกครั้ง! (2545) มาถึงเมื่อศิลปินอายุเพียง 15 ปี แต่ทำให้เขาอยู่กึ่งกลางระหว่างดาราเด็กกับวัยรุ่นที่น่าอึดอัดใจ ขึ้นถึง 20 อันดับแรกของสหรัฐฯ แต่เสียงของเขาสูญเสียความสดใหม่ไปบางส่วน และแม้จะมีการทำงานที่ชาญฉลาดของผู้ผลิตหลายราย แต่ยอดขายกลับลดลงอย่างรวดเร็ว เป็นอัลบั้มที่สามและอัลบั้มสุดท้ายของเขาสำหรับค่ายเพลง Jive
คาร์เตอร์เกิดที่เมืองแทมปาในรัฐฟลอริดากับแองเจิลน้องสาวฝาแฝดของเขา พ่อแม่ของเขา เจน (นี สปอลดิง) และโรเบิร์ต บริหารบ้านพักคนชรา Garden Villa ซึ่งเคยเป็นเจ้าของบาร์ Yankee Rebel ในเวสต์ฟิลด์ รัฐนิวยอร์ก Nick พี่ชายของ Aaron ซึ่งเป็นสมาชิกในอนาคตของBackstreet Boysเกิดในรัฐนิวยอร์ก ส่วนน้องสาว Bobbie Jean และ Leslie มาถึงหลังจากที่ครอบครัวย้ายไปฟลอริดา
แอรอนวัย 7 ขวบกลายเป็นนักร้องนำในวง Dead End แต่เขาลาออกจากวงเพราะเขาชอบเพลงป๊อปมากกว่าแนวอัลท์ร็อกของพวกเขา การแสดงครั้งแรกของเขาในฐานะศิลปินเดี่ยวเกิดขึ้นที่กรุงเบอร์ลินในปี 1997 เมื่อเขาร้องเพลง Crush on You เวอร์ชั่นแดนซ์ป็อปของ Jets เป็นการแสดงเปิดของ Backstreet Boys
หลังจากที่เขาแยกตัวจาก Jive label อาชีพของ Carter เริ่มโดนน้ำกระด้าง พ่อแม่ของเขายื่นฟ้องอดีตผู้จัดการ Lou Pearlman (เช่น svengali ที่อยู่เบื้องหลัง Backstreet Boys และ ‘NSync) โดยอ้างว่าเขาล้มเหลวในการจ่ายค่าลิขสิทธิ์หลายแสนดอลลาร์จากอัลบั้มเปิดตัวของ Carter ซึ่งเผยแพร่ใน Trans Continental ของ Pearlman ฉลาก. ในที่สุดก็ถึงการตั้งถิ่นฐานนอกศาล
อย่างไรก็ตาม ซิงเกิลSaturday Night ในปี 2548 ของคาร์เตอร์ นั้นอยู่ในรายการ Trans Continental โดยมี Pearlman เป็นผู้อำนวยการสร้าง มันแสดงให้เห็นในปีนั้นในภาพยนตร์ Popstar ที่ตรงไปตรงมาซึ่งนำเสนอคาร์เตอร์ในบทบาทอัตชีวประวัติส่วนใหญ่ แต่ในปีต่อมา ทรานส์ คอนติเนนตัล ได้ยื่นฟ้องนักร้องรายนี้ โดยอ้างว่าเขาได้ทรยศต่อข้อตกลงการบันทึกเสียงที่เขาเซ็นสัญญาเมื่อปี 2547 เมื่ออายุ 17 ปี ในช่วงปลายปี 2549 แอรอนแสดงร่วมกับพี่น้องสี่คนของเขาในรายการ E! รายการทีวีเรียลลิตี้ของเครือข่าย House of Carters ในปี 2009 เขาได้เข้าแข่งขันรายการโทรทัศน์เรื่อง Dancing with the Stars
